Aroa García, Estela González, Iván Castro, Kevin González, Patricia Rey, Sheila Fernández, Stephanie Núñez, Víctor Hugo, Ángel González.
XARDINERÍA
Ola blogueros e blogueras somos Daniel Núñez, Pablo Rodríguez Correa, Soraya Martínez e Iván Luis Rodríguez de 6º, dende o obradoiro de blog. Hoxe, ímosvos contar algo sobre o obradoiro de xardinería. En xardinería, transplantamos plantas, coidamos as do colexio, regamos as que hai nas clases e coloraboramos en traer cousas para decorar o invernadoiro.
Este ano, participamos nun concurso de VOZ NATURA, e déronnos entradas para ir o 2 de xuño a Culleredo ao parque de atracións coa nosa familia e cos mestres/as. Esperemos que o visitedes e que vos guste.
Aquí podedes vernos traballando:
Un saúdo do C.E.P. ALTAMIRA.
CIDADANÍA
CÉSAR E MARCOS 6ºC
Deixámosvos cunha revista que fixemos sobre os traballos de cidadanía da nosa clase:
CASTELO DE VILASOBROSO
Ola a todos! Estamos outra vez os toliños do locoblog, Estela González, Iván Castro, Kevin González, Víctor Hugo yÁngel González, subindo os nosos traballos. Aquí podedes atopar información sobre o Castelo de Vilasobroso e o Castro de Troña, ademais de fotos da nosa excursión:
O MEU RELATO
Agora
ensínovos un relato que escribin eu mesma:
EPSTEIN-BARR
CHEGA A GALIZA Autora: Neutrina
Hai
xa algúns anos, nun bonito día de primavera, a raíña
Aragonta elixiu a unha das máis belas princesas do reino para
casar co príncipe Caselo. A princesa Isabel moi contenta e
ilusionada, decidiu sen dúbida algunha ir coñecer aquel
príncipe do que todo o mundo falaba e dicía que tan
bondadoso e fermoso era.
Mentres
a princesa Isabel dirixíase a falar con Caselo eu estaba
chegando a Galiza. Cando cheguei ao sur decidín parar na
provincia de Pontevedra, nun bonito pobo chamado Salceda de Caselas.
Eu tiña intención de quedar alí un mes ou dous
pero todo era tan marabilloso e comíase tan ben que dixen:
Aquí quedo para sempre. Ah, perdón, desculpade que son
un maleducado, comecei a falar e aínda non me presentei.
Chámome Epstein-Barr pero podédesme chamar Veb. Eu son
un virus malvado que provoco a enfermidade da mononucleose e ás
veces desexo ser bo porque soamente teño un amiguiño:
Citomegalovirus, ao que todos chamamos Cito. Eu son un pouco malo
porque cando me meto nun corpo... fágoa boa! Doulle dor de
cabeza, febre, irritación de gorxa, dánolle por un
tempo o bazo e o fígado e ademais queda uns días na
cama pola fatiga que lle causo. Imos ao tema, que nos estamos
desviando del, xa nos coñeceremos despois un pouco máis.
En
fin, cando a princesa coñeceu a Caselo namorouse tolamente del
e dixo:
-Oh,
que sorte a miña, que vou casar cun home coma este.
Pero
non creades que vai ter tanta sorte. Como eu xa
tiña decidido que me ía infiltrar no corpo de Caselo
para estragarlle a vida durante un tempo e tiña que
serpronto,chamei ao meu amigo Cito para
contarlle a noticia e el díxome:
Estás
tolo, amigo! Estragaraslles a voda, o namoramento e todo iso.
Xa
che teño dito que o noso traballo é ese, ademais tes
que ser un pouco máis malo, senón
para que es un virus?-. Dixen eu
Cala
que ti es unha entidade infecciosa microscópica, nin sequera
un ser vivo.
Pois
ti tampouco es ser vivo ningún-. Respondín eu e
marchei.
Creo
que por unha parte o meu amigo leva razón pero chegou o
momento de infiltrarme no corpo de Caselo que xa non aguanto máis,
vou facerlle unha visitiña, xa sabedes a que me refiro,
aocontaxio. Ah! do contaxio aínda non vos contara nada pero xa
volo explico agora. Eu non cheguei ata aquí voando coma un
heroe nin por baixo da terra coma unha toupeira. Non, nada diso, eu
veño de Castela metido en... Ai! que me dá vergoña
contar isto, é igual cóntovolo pero non llo digades a
ninguén, vale? Eu veño de Castela metido no corpo de
Juana, unha prima de Caselo que ven convidada á voda e que lle
deu a Caselo un bico de parabéns polo casamento, e aí
trasladeime a Caselo como eu quería, que ben!Caselo marchou a
organizar a voda con Isabel:
O
pobre non ten nin idea de que eu xa estou dentro del e pronto
comezará a sentirse mal. Pero non importa porque serei un
pouco máis bo do normal e deixarei que se atope ben durante a
cerimonia.
Agora
vouvos contar o que aconteceu na voda:
Caselo
Teiriño Suárez, queres a Isabel Feiras Sestelo como
lexítima esposa para querela e protexela ata que a morte vos
separe?-.Dixo o cura.
Si,
quero.
E
ti Isabel Feiras Sestelo, queres a Caselo Teiriño Suárez
como lexítimo esposo para querelo e protexelo ata que a morte
vos separe?-. Volveu falar o cura
Si,
quero.Pode bicar á noiva-. Finalizou o cura.
Ou
non... Agora si que nunca nunca marcharei porque cando remate con
Caselo tamén terei que meterme no corpo de Isabel. Amigo,
agora entendo porque moita xente chámalle ao meu traballo a
enfermidade do bico, pero se estaba claro coma a auga, como non me
dei conta antes?
A
pobre Isabel non ten nin idea de que Caselo é portador da
mononucleose, mellor dito de min. Supoño que a estas alturas
xa teredes claro quen son e a que me dedico pero aínda me
falta por contarvos que pasou despois,lede
e veredes:
Caselo,
querido, creo que me atopo mal.
Tan
mal como me atopei eu hai algún tempo, creo.
Oh,
pois eu non podo máis, debo ter gripe ou algo diso.
Non
iso non é gripe. Paréceme que teño que
explicarche algo.
Explícame,
veña, conta.
Moi
ben, o que ocorre e que na nosa voda alguén contaxioume a
mononucleose, e claro agora eu contaxieicha a ti, pero non te
preocupes que iso nun tempo cúraseche.
Pero
que dis? Iso non existe, o que eu teño debe ser gripe.
Que
non, que é verdade, é mononucleose!
Mira
eh, a min non me mintas, non te inventes parvadas, non o podo crer!
Eu queríache pero es un mentireiro, non me quedan forzas pero
dígoche isto:
Nin
príncipe nin sapo,
nin
rata nin falcón,
ti
es un mentireiro
dos
pes ao corazón.
E
así rematou a historia, Isabel non creu nada pero eu
asegúrovos que é verdade. ATA OUTRA AMIGOS!
Sara
Álvarez.
LA ISLA DE LOS MUERTOS
Un día soleado los pasajeros del crucero SS Beach estaban
relajados tomando el sol, etc... Pero no sabían que se
acercaba una tormenta grandísima.
A medianoche empezó la tormenta; primero llovió
fuerte y empezó a hacer mucho viento y de repente...
¡ El barco empezó a vainarse muy fuerte! Y vino un
tornado fuertísimo que destrozó el barco y solo cuatro
personas sobrevivieron. Estuvieron toda la noche a merced de las olas
en cachos de barco.
Al amanecer llegaron a una isla con frío y cansancio. Al
levantarse de la arena descubrieron que estaban en una isla desierta.
Uno era policía, el otro chico era buceador, una era
enfermera y la otra era piloto de avión.En la playa
encontraron restos de huesos humanos por lo que acordaron de hacer
turnos de guardia cuando fuera de noche.
Formaron grupos de chico y chica.El buceador y la piloto fueron a
buscar madera y el policía y la enfermera fueron a buscar
comida.
Se hizo de noche y hicieron los turnos de guardia.
Al amanecer fabricaron armas y fueron a investigar la isla pero de
repente... ¡ aparecen tres zombis! Pero en esa trágica
lucha murió el buceador porque un zombi le arrancó la
cabeza. Luego fueron a investigar por separado. La enfermera iba
sola, mientras el policía y la piloto investigaban oyeron un
grito. No se sabe que le pasó a la enfermera. El policía
y la piloto construyeron una barca y fueron a donde el barco se había
hundido. Al llegar al sitio apareció el capitán y otro
señor. Navegaron hasta que un barco apareció, los
recogió y los llevo a casa.
FIN
Oscar Blanco. 6ºA
MATEO Y MARCOS
Mateo era un hombre egoísta, prepotente y muy
malo.Y Marcos era un hombre que estaba orgulloso de ser quien era,
bueno y muy amable. Un día estaba Marcos caminando por la isla
de la Piedra Negra para ver si descubría algo nuevo cuando
llegó Mateo y Marcos le pedió la cámara que
llevaba colgando del cuello y Mateo no se la dejó. Al día
siguiente coincidieron los dos otra vez y se la volvió a
pedir, con lo que le volvió a decir que no. De ahí a un
rato, el volcán que allí había echaba humo y
fueron a verlo. Cuándo el volcán empezó a echar
lava, Mateo resvaló y casi cae al volcán, gracias que
Marcos le cogió por el brazo y lo subió, escaparon y se
salvaron los dos. Desde entonces Mateo todo lo que le pide lo presta
, gracias al ejemplo de Marcos.
Javier Besada. 6ºA
RECEITAS DE COCIÑA
Pois Paula e máis eu, deixámosvos unhas receitas para facer.
Esperamos que vos gusten! Aquí as tedes:
Marta González, Paula Abril
Ola amigos e amigas, son César , o de 6ºC, como veredes cada un do obradoiro do blog fixemos unha receita, pois eu tamén a fixen e quero ensinárvola:
XOGOS POPULARES
Ola, son Águeda outra vez. Hoxe vouvos falar
dos xogos aos que xogaban os nosos pais, avos... A miña nai
xogaba á mariola, á palma repalma, a cociniñas,
a nais e pais...
Este era un dos xogos favoritos da miña nai.Agora vouvos
explicar como se xogaba á palma repalma:
A palma repalma xogábase así: facíanse 2
equipos do mesmo número de xogadores, logo dicíase
"palma repalma, chica morena, como a queres, grande ou pequena?"
A persoa do outro equipo dicía como a queria, se grande ou
pequena; entón, cando o outro dicía como a queria,
dáballe na man e saían correndo. Se lle daba pita
ganaba e senón perdía. Así se xoga.
Águeda. 6ºA
RUMPELSTISKIM
Ola amigos e amigas, eu César , máis Marcos queremos compartir con vos este traballo que fixemos para lingua castelá, é unha versión dunha historia que xa existe:
RUMPELSTISKIM
Cesar e Macos 6ºC
LAS ATRACCIONES ENCANTADAS
Nahum Pérez Vizcaya, Sergio Rodríguez Barros
PERDIDOS EN LA SELVA
Este conto escribímolo Miguel Oliveros, Pablo Vaqueiro, Laura Pérez e Daniel González de 6º.
Esperamos que vos guste.
CHINA
China es el tercer país más grande del mundo, con una masa continental de 9.600.000 km2 y una frontera terrestre de unos 22.800 km. Situada al este de Asia, en la orilla occidental del océano Pacífico, la República Popular de China tiene una superficie de alrededor de 9,6 millones de km2 .
Su costa mide aproximádamente 18.000 km.
En las aguas territoriales de China existen un total de 5.400 islas. La mayor es Taiwán, con una superficie de unos 36.000 km2 .
A finales de 2003, la población total de China en el territorio continental alcanzaba la cifra de 1.292,27 millones de personas.
China es una nación multiétnica en la que conviven 56 grupos étnicos. La mayoría de la población (91,6 por ciento) pertenece al grupo étnico Han. Habitualmente, se hace referencia a los otros 55 grupos étnicos como minorías étnicas.
China es un país con una gran diversidad religiosa y existe libertad de credo.
Sus principales religiones son el budismo, el taoísmo, el islamismo, el catolicismo y el protestantismo.
La población Han dispone de su propio idioma hablado y escrito, el chino. Es el idioma más hablado en China y unos de los más hablados a nivel mundial. En la actualidad, se está llevando a cabo un proceso para popularizar el chino Putonghua (chino mandarín), el idioma nacional oficial, que se utiliza en todo el país.
Noelia Núñez
Esta foi a miña viaxe a Italia e Francia
ITALIA:Italia é un país mediebal da época do castillos,é moi antigo.
FRANCIA:Francia é un país moi moderniciado en canbio Italia non pero tamén ten defectos.
Nahum Pérez Vizcaya.
VIAXE A LÍBANO
Ola, son Pablo . Estas son unhas fotos dunha viaxe a Líbano.
Pablo Rodríguez Giráldez
Comentarios
Publicar un comentario