Saltar ao contido principal

OS NOSOS TRABALLOS

 Bos días a todos. Somos os alumnos/as do 3º ciclo e para estrenar este blog gustarianos compartir con vós os nosos traballos do obradoiro de blog do curso pasado. Neles poderes ver moitas das nosas actividades: saídas, o traballo noutros obradoiros, redaccións, etc.

ESPERAMOS QUE VOS GUSTEN!

UN DÍA RADIOFÓNICO


Aroa García González, Estela González Rodríguez, Sthephanie Marta Núñez Álvarez, Patricia Rey Conde, Sheila Fernández Álvarez.


UNHA CLASE MOI BOA

O primeiro que facemos en Educación Física é quentar cun xogo rápido, como a pita. Despois estiramos os brazos, as pernas... (todo o corpo) mediante un quencemento dirixido por un compañeiro ou compañeira. Cando rematamos, a nosa profesora, Ana, explícanos as instruccións do xogo que imos practicar. Estos días xogamos con nenos de diferentes cursos a xogos que se practican en diferentes lugares. É moi divertido! Cando acabamos de xogar imos aos vestiarios e duchámonos ou aseámonos. Así transcurre a nosa clase de Educación Física.



Aroa García, Estela González, Iván Castro, Kevin González, Patricia Rey, Sheila Fernández, Stephanie Núñez, Víctor Hugo, Ángel González.


XARDINERÍA

Ola blogueros e blogueras somos Daniel Núñez, Pablo Rodríguez Correa, Soraya Martínez e Iván Luis Rodríguez de 6º,  dende o obradoiro de blog. Hoxe, ímosvos contar algo sobre o obradoiro de xardinería. En xardinería,  transplantamos plantas, coidamos as do colexio, regamos as que hai nas clases e coloraboramos en traer cousas para decorar o invernadoiro.     Este ano, participamos nun concurso de VOZ NATURA, e déronnos entradas para ir o 2 de xuño a Culleredo ao parque de atracións coa nosa familia e cos mestres/as. Esperemos que o visitedes e que vos guste. Aquí podedes vernos traballando:




Un saúdo do C.E.P. ALTAMIRA.


CIDADANÍA

CÉSAR E MARCOS 6ºC

Deixámosvos cunha revista que fixemos sobre os traballos de cidadanía da nosa clase:




CASTELO DE VILASOBROSO

Ola a todos! Estamos outra vez os toliños do locoblog, Estela González, Iván Castro, Kevin González, Víctor Hugo yÁngel González, subindo os nosos traballos. Aquí podedes atopar información sobre o Castelo de Vilasobroso e o Castro de Troña, ademais de fotos da nosa excursión:



O MEU RELATO

Agora ensínovos un relato que escribin eu mesma:


EPSTEIN-BARR CHEGA A GALIZA Autora: Neutrina

Hai xa algúns anos, nun bonito día de primavera, a raíña Aragonta elixiu a unha das máis belas princesas do reino para casar co príncipe Caselo. A princesa Isabel moi contenta e ilusionada, decidiu sen dúbida algunha ir coñecer aquel príncipe do que todo o mundo falaba e dicía que tan bondadoso e fermoso era.

Mentres a princesa Isabel dirixíase a falar con Caselo eu estaba chegando a Galiza. Cando cheguei ao sur decidín parar na provincia de Pontevedra, nun bonito pobo chamado Salceda de Caselas. Eu tiña intención de quedar alí un mes ou dous pero todo era tan marabilloso e comíase tan ben que dixen: Aquí quedo para sempre. Ah, perdón, desculpade que son un maleducado, comecei a falar e aínda non me presentei. Chámome Epstein-Barr pero podédesme chamar Veb. Eu son un virus malvado que provoco a enfermidade da mononucleose e ás veces desexo ser bo porque soamente teño un amiguiño: Citomegalovirus, ao que todos chamamos Cito. Eu son un pouco malo porque cando me meto nun corpo... fágoa boa! Doulle dor de cabeza, febre, irritación de gorxa, dánolle por un tempo o bazo e o fígado e ademais queda uns días na cama pola fatiga que lle causo. Imos ao tema, que nos estamos desviando del, xa nos coñeceremos despois un pouco máis.

En fin, cando a princesa coñeceu a Caselo namorouse tolamente del e dixo:

-Oh, que sorte a miña, que vou casar cun home coma este.

Pero non creades que vai ter tanta sorte. Como eu xa tiña decidido que me ía infiltrar no corpo de Caselo para estragarlle a vida durante un tempo e tiña que serpronto,chamei ao meu amigo Cito para contarlle a noticia e el díxome:

  • Estás tolo, amigo! Estragaraslles a voda, o namoramento e todo iso.
  • Xa che teño dito que o noso traballo é ese, ademais tes que ser un pouco máis malo, senón para que es un virus?-. Dixen eu
  • Cala que ti es unha entidade infecciosa microscópica, nin sequera un ser vivo.
  • Pois ti tampouco es ser vivo ningún-. Respondín eu e marchei.

Creo que por unha parte o meu amigo leva razón pero chegou o momento de infiltrarme no corpo de Caselo que xa non aguanto máis, vou facerlle unha visitiña, xa sabedes a que me refiro, aocontaxio. Ah! do contaxio aínda non vos contara nada pero xa volo explico agora. Eu non cheguei ata aquí voando coma un heroe nin por baixo da terra coma unha toupeira. Non, nada diso, eu veño de Castela metido en... Ai! que me dá vergoña contar isto, é igual cóntovolo pero non llo digades a ninguén, vale? Eu veño de Castela metido no corpo de Juana, unha prima de Caselo que ven convidada á voda e que lle deu a Caselo un bico de parabéns polo casamento, e aí trasladeime a Caselo como eu quería, que ben!Caselo marchou a organizar a voda con Isabel:

  • Ola Isabeliña.
  • Que tal estás, Caselo?-.
  • Moi ben, como non! Casamos mañá-. Respondeu el.

O pobre non ten nin idea de que eu xa estou dentro del e pronto comezará a sentirse mal. Pero non importa porque serei un pouco máis bo do normal e deixarei que se atope ben durante a cerimonia.

Agora vouvos contar o que aconteceu na voda:

  • Caselo Teiriño Suárez, queres a Isabel Feiras Sestelo como lexítima esposa para querela e protexela ata que a morte vos separe?-.Dixo o cura.
  • Si, quero.
  • E ti Isabel Feiras Sestelo, queres a Caselo Teiriño Suárez como lexítimo esposo para querelo e protexelo ata que a morte vos separe?-. Volveu falar o cura

Si, quero.Pode bicar á noiva-. Finalizou o cura.

Ou non... Agora si que nunca nunca marcharei porque cando remate con Caselo tamén terei que meterme no corpo de Isabel. Amigo, agora entendo porque moita xente chámalle ao meu traballo a enfermidade do bico, pero se estaba claro coma a auga, como non me dei conta antes?

A pobre Isabel non ten nin idea de que Caselo é portador da mononucleose, mellor dito de min. Supoño que a estas alturas xa teredes claro quen son e a que me dedico pero aínda me falta por contarvos que pasou despois,lede e veredes:

  • Caselo, querido, creo que me atopo mal.
  • Tan mal como me atopei eu hai algún tempo, creo.
  • Oh, pois eu non podo máis, debo ter gripe ou algo diso.
  • Non iso non é gripe. Paréceme que teño que explicarche algo.
  • Explícame, veña, conta.
  • Moi ben, o que ocorre e que na nosa voda alguén contaxioume a mononucleose, e claro agora eu contaxieicha a ti, pero non te preocupes que iso nun tempo cúraseche.
  • Pero que dis? Iso non existe, o que eu teño debe ser gripe.
  • Que non, que é verdade, é mononucleose!
  • Mira eh, a min non me mintas, non te inventes parvadas, non o podo crer! Eu queríache pero es un mentireiro, non me quedan forzas pero dígoche isto:

Nin príncipe nin sapo,

nin rata nin falcón,

ti es un mentireiro

dos pes ao corazón.

E así rematou a historia, Isabel non creu nada pero eu asegúrovos que é verdade. ATA OUTRA AMIGOS!

Sara Álvarez.

LA ISLA DE LOS MUERTOS

Un día soleado los pasajeros del crucero SS Beach estaban relajados tomando el sol, etc... Pero no sabían que se acercaba una tormenta grandísima.

A medianoche empezó la tormenta; primero llovió fuerte y empezó a hacer mucho viento y de repente...

¡ El barco empezó a vainarse muy fuerte! Y vino un tornado fuertísimo que destrozó el barco y solo cuatro personas sobrevivieron. Estuvieron toda la noche a merced de las olas en cachos de barco.

Al amanecer llegaron a una isla con frío y cansancio. Al levantarse de la arena descubrieron que estaban en una isla desierta.

Uno era policía, el otro chico era buceador, una era enfermera y la otra era piloto de avión.En la playa encontraron restos de huesos humanos por lo que acordaron de hacer turnos de guardia cuando fuera de noche.

Formaron grupos de chico y chica.El buceador y la piloto fueron a buscar madera y el policía y la enfermera fueron a buscar comida.

Se hizo de noche y hicieron los turnos de guardia.

Al amanecer fabricaron armas y fueron a investigar la isla pero de repente... ¡ aparecen tres zombis! Pero en esa trágica lucha murió el buceador porque un zombi le arrancó la cabeza. Luego fueron a investigar por separado. La enfermera iba sola, mientras el policía y la piloto investigaban oyeron un grito. No se sabe que le pasó a la enfermera. El policía y la piloto construyeron una barca y fueron a donde el barco se había hundido. Al llegar al sitio apareció el capitán y otro señor. Navegaron hasta que un barco apareció, los recogió y los llevo a casa.

FIN

Oscar Blanco. 6ºA

MATEO Y MARCOS



Mateo era un hombre egoísta, prepotente y muy malo.Y Marcos era un hombre que estaba orgulloso de ser quien era, bueno y muy amable. Un día estaba Marcos caminando por la isla de la Piedra Negra para ver si descubría algo nuevo cuando llegó Mateo y Marcos le pedió la cámara que llevaba colgando del cuello y Mateo no se la dejó. Al día siguiente coincidieron los dos otra vez y se la volvió a pedir, con lo que le volvió a decir que no. De ahí a un rato, el volcán que allí había echaba humo y fueron a verlo. Cuándo el volcán empezó a echar lava, Mateo resvaló y casi cae al volcán, gracias que Marcos le cogió por el brazo y lo subió, escaparon y se salvaron los dos. Desde entonces Mateo todo lo que le pide lo presta , gracias al ejemplo de Marcos.

Javier Besada. 6ºA

RECEITAS DE COCIÑA

Pois Paula e máis eu, deixámosvos unhas receitas para facer. Esperamos que vos gusten! Aquí as tedes:



Marta González, Paula Abril


   Ola amigos e amigas, son César, o de 6ºC, como veredes cada un do obradoiro do blog fixemos unha receita, pois eu tamén a fixen e quero ensinárvola:



XOGOS POPULARES
       
    Ola, son Águeda outra vez. Hoxe vouvos falar dos xogos aos que xogaban os nosos pais, avos... A miña nai xogaba á mariola, á palma repalma, a cociniñas, a nais e pais...



         Este era un dos xogos favoritos da miña nai.Agora vouvos explicar como se xogaba á palma repalma:

        A palma repalma xogábase así: facíanse 2 equipos do mesmo número de xogadores, logo dicíase "palma repalma, chica morena, como a queres, grande ou pequena?" A persoa do outro equipo dicía como a queria, se grande ou pequena; entón, cando o outro dicía como a queria, dáballe na man e saían correndo. Se lle daba pita ganaba e senón perdía. Así se xoga.

Águeda. 6ºA

RUMPELSTISKIM

    Ola amigos e amigas, eu César, máis Marcos queremos compartir con vos este traballo que fixemos para lingua castelá, é unha versión dunha historia que xa existe:


                                            RUMPELSTISKIM

                         

Cesar e Macos 6ºC

LAS ATRACCIONES ENCANTADAS
Nahum Pérez Vizcaya, Sergio Rodríguez Barros

PERDIDOS EN LA SELVA

Este conto escribímolo Miguel Oliveros, Pablo Vaqueiro, Laura Pérez e Daniel González de 6º. Esperamos que vos guste.



  CHINA

         China es el tercer país más grande del mundo, con una masa continental de 9.600.000 km2 y una frontera terrestre de unos 22.800 km. Situada al este de Asia, en la orilla occidental del océano Pacífico, la República Popular de China tiene una superficie de alrededor de 9,6 millones de km2.
         Su costa mide aproximádamente 18.000 km.
        En las aguas territoriales de China existen un total de 5.400 islas. La mayor es Taiwán, con una superficie de unos 36.000 km2.


         A finales de 2003, la población total de China en el territorio continental alcanzaba la cifra de 1.292,27 millones de personas.
         China es una nación multiétnica en la que conviven 56 grupos étnicos. La mayoría de la población (91,6 por ciento) pertenece al grupo étnico Han.  Habitualmente, se hace referencia a los otros 55 grupos étnicos como minorías étnicas.
         China es un país con una gran diversidad religiosa y existe libertad de credo.
Sus principales religiones son el budismo, el taoísmo, el islamismo, el catolicismo y el protestantismo.
         La población Han dispone de su propio idioma hablado y escrito, el chino. Es el idioma más hablado en China y unos de los más hablados a nivel mundial. En la actualidad, se está llevando a cabo un proceso para popularizar el chino Putonghua (chino mandarín), el idioma nacional oficial, que se utiliza en todo el país.  



Noelia Núñez


VIAXE A ITALIA E FRANCIA
      Esta foi a miña viaxe a Italia e Francia ITALIA:Italia é un país mediebal da época do castillos,é moi antigo. FRANCIA:Francia é un país moi moderniciado en canbio Italia non pero tamén ten defectos.
Nahum Pérez Vizcaya.


VIAXE A LÍBANO

Ola, son Pablo. Estas son unhas fotos dunha viaxe a Líbano.



Pablo Rodríguez Giráldez

Comentarios

Publicacións populares deste blog

Obradoiro de baile moderno

  As nenas e os nenos do Obradoiro de baile moderno están facendo un dos trend máis famosos de TIK TOK.  Se queres velas actuar en directo, esperámoste o día 19 e 20 de decembro no Auditorio do Concello. Animádevos a bailar connosco

Excursión Manzaneda 6º nivel 22/23

   O alumnado de 6º nivel realizou a excursión de final de curso a Manzaneda. Para ver as fotos fai click no seguinte enlace:    Fotos Manzaneda